Er kan altijd heel veel beter en de mogelijkheden om dat te realiseren zijn altijd beperkt, omdat er erg veel mensen dingen anders moeten doen om een ‘olietanker’ als (een) onderwijs(vak) van koers te doen veranderen.
Het ahistorische karakter van economie (zowel schoolvak als discipline) aanpakken (met Diamond als inspiratie): helemaal eens!
De beperkte rationaliteit van homo sapiens en dus gedragseconomie en speltheorie aandacht geven: helemaal eens!
Volgende stappen zijn dan om ook de beperkte moraliteit en het beperkte bewustzijn van de reëel bestaande homo economicus ‘in te calculeren’ en -dus- de beperkte calculeerbaarheid van diens gedrag.
Micro-fundering van macro-causaliteit vereist focus op (onderbewust) kuddegedrag in plaats van op (bewust) keuzegedrag.
Het opmerkelijke van niet-rationeel gedrag is niet de onvoorspelbaarheid, maar juist de voorspelbaarheid ervan. Niet-rationaliteit is niet slecht, niet-rationaliteit kan ons erg helpen, bijvoorbeeld als we prisoners dilemma of een ultimatum game spelen, zie mijn artikel in de Economieonderwijs bundel, p 30. Het ultimatum game laat goed zien hoe belangrijke de voorspelbaarheid van ons irrationeel gedrag is. De werkelijkheid is inderdaad zeer complex en niet-lineair en daardoor moeilijk te voorspellen, maar dat is niet het gevolg van niet-rationaliteit. Ook rationeel gedrag kan leiden tot zeer moeilijk voorspelbare uitkomsten. Onvoorspelbaarheid en niet-rationaliteit zijn twee verschillende dingen.
Kuddegedrag is moeilijk voorspelbaar, omdat een kleine oorzaak extreme gevolgen kan hebben, maar het is niet irrationeel.
Macro-uitkomsten zijn vaak moeilijk voorspelbaar, maar de Taylor rule werkt over het algemeen goed. Hij staat centraal in het moderne macro beleid. De liquiditeitsval legt een belangrijke beperking op aan de toepasbaarheid van de Taylor rule. Als het programma de achtergronden van die twee begrippen goed voor het voetlicht brengt, komt een leerling goed beslagen ten ijs.