HOME / ARTIKELEN / De private sector verlangt een hogere staatsschuld en dat levert ook nog wat op

ARTIKELEN / 11 juli 2020

De private sector verlangt een hogere staatsschuld en dat levert ook nog wat op

1 COMMENTAAR

  1. cees de geest - juli 12, 2020 om 12:46 pm

    Geachte heer Teulings,

    helaas; een risicovrije rente is een contradictio in terminis (zie bv. G.L.S. Shackle: ‘Time and Reason are Alien’). In de pensioendiscussie is dit nu doorgedrongen. De rente op overheidsschuld is wel relatief laag, want de overheid kan risico’s beter spreiden, is beter bestand tegen externe schokken en kan in theorie altijd de belasting verhogen. M.n. een verhoging van de belasting voelt de private sector, waardoor overheidsschuld niet risicovrij is. Dit punt noemt u terecht als de reden waarom de overheidsschuld een grens heeft.
    Natuurlijk hangt de hoogte van de schuld ook af van bv. de vraag of een land in opbouw is (aanleg infrastructuur).
    Mooi is dat de Studiegroep in haar tussenrapport oproept de staatsschuld niet snel / drastisch te verlagen.
    De rol van de ECB als impliciete risico-verevenaar tussen de eurolanden zou meer belicht kunnen worden.

    Inderdaad is nogal wat economisch beleid (en theorie) partieel. Zo ging Basel III voorbij aan de vraag waar banken en verzekeraars hun hogere buffers dan (‘risicovrij’) moeten beleggen. Ook het ISB snapt er inderdaad niet veel van. Een vraag is waarom partieel, dus second best beleid een fact of life is. Arrow’s Onmogelijkheidstheorema laat zien dat geen collectieve besluitvorming bestaat die met name zowel Pareto-optimaal als transitief is en ieder gelijk behandelt. En het Nash-evenwicht laat zien dat over de eigen schaduw springen moeilijk is

    Met vriendelijke groet,

    Cees de Geest

    Beantwoorden

REAGEER